Η ΔΩΡΙΚΗ ΚATAΓΩΓΗ ΤΩΝ MEΓAPEΩN

Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή Παλαιόκαστροκαι χρονολογούνται το 1200 π.Χ, τα Μέγαρα κατοικούνταν κατά την Μυκηναϊκή εποχή. Μάλιστα, αυτή την περίοδο αναφέρεται ότι υπήρξαν και εγκαταστάσεις Βοιωτών στη μεγαρική γη. Όμως, ο οικισμός αυτός δέχθηκε τις συνέπειες των δωρικών επιδρομών. Η κάθοδος των Δωριέων υπολογίζεται χρονικά ότι πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1100 π.X.

Το σημαντικό αυτό γεγονός σημάδεψε την γενικότερη ιστορική πορεία των Μεγάρων. Η μετακίνηση των Δωριέων στην Πελοπόννησο είχε τον χαρακτήρα στρατιωτικής επιχείρησης, όπως αναφέρει η Άννα Ραμού- Χαψιάδη. Από τον Ηρόδοτο[ στίχο. 26 2- 5] αντλούμε μια ερμηνευτική εκδοχή για την κάθοδο των δωρικών πληθυσμών. Σύμφωνα με αυτή, οι Δωριείς ,που το όνομα τους είναι εθνικό και δηλώνει τους κατοίκους της Δωρίδας , σχηματίστηκαν λίγο πριν το τέλος της Μυκηναϊκής εποχής από μια φυλετική ομάδα, που κατοικούσε στην Μακεδονία και είχε επικεφαλής το γένος των Ηρακλειδών .

Συγκεκριμένα, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι μετά τη δολοφονία του Ύλλου, που επεχείρησε να ανακτήσει την πατρική βασιλεία, οι αδελφοί του κατέφυγαν στους Δωριείς με την υποχρέωση να μην επιστρέψουν αν δεν παρέλθουν 100 χρόνια. Όταν πέρασε αυτό το διάστημα οι Ηρακλειδές Τήμενος, Κρεσφόντης και Αριστόδημος και οι δύο γιοι του Αιγιμιού, Πάμφυλος και Δύμας συγκέντρωσαν στράτευμα και με τη βοήθεια του Όξυλου από την Αιτωλία, ξεκίνησαν το κατακτητικό τους έργο. Από το Ρίο πέρασαν στην Πελοπόννησο , την οποία κατέλαβαν κατά το μεγαλύτερο μέρος της .

Στόχος βασικός των Δωριέων ήταν η κατάληψη των μυκηναϊκών κέντρων, των οποίων η αίγλη και η ισχύς είχαν πια οριστικά παρέλθει. Τα έργο της κατάκτησης ήταν σχετικά εύκολο για τους Δωριείς καθώς η αριθμητική τους υπεροχή και η επιθετική τους ορμή δεν μπορούσε να αναχαιτιστεί από τον αμυνόμενο, παρηκμασμένο πια Μυκηναϊκό πληθυσμό. Ως αποτέλεσμα οι Δωριείς κατέλαβαν την Τίρυνθα, το Άργος, την κοιλάδα του Ευρώτα, την πεδιάδα του Παμίσου , την Κορινθία και το επίκεντρο του Μυκηναϊκού πολιτισμού, τις Μυκήνες .

Από την πορεία που ακολούθησαν οι Δωριείς και από τον τρόπο κατάληψης των περιοχών αυτών αντιλαμβανόμαστε ότι έδρασαν διασπασμένοι σε ομάδες. Οι Δωριείς που είχαν αρχηγό τον Τήμενο κατέλαβαν την Επίδαυρο την Τροιζήνα, τη Φλιασία και την Σικυώνα. Η ομάδα του Κρεσφόντη και του Αλήτη κατέλαβαν γύρω στο 1050 π.Χ τα Μέγαρα. Ακολουθεί η δημιουργία και η οργάνωση των μεγαρικών κωμών όπως το Ηραίον, ο Τριποδίσκος, το Πειραίον. Μετά την επιτυχή κατάληψη των Μεγάρων η ίδια ομάδα Δωριέων επεχείρησε να καταλάβει ολόκληρη την Αττική, όμως η απόπειρα αυτή δεν είχε επιτυχή έκβαση.

Μετά την κατάληψη των Μεγάρων από τους Δωριείς ο πληθυσμός της πόλης αναμίχθηκε και ανανεώθηκε. Οι ήδη εγκατεστημένοι κάτοικοι δέχθηκαν τους Δωριείς ως συνοίκους και μαζί ανέπτυξαν μια νέα νοοτροπία και μια νέα πολιτιστική πραγματικότητα. Τα δωρικά στοιχεία της Μεγαρική ταυτότητας είναι εμφανή για πολλούς αιώνες. Ακόμα και σήμερα στη χρήση της γλώσσας μας διακρίνεται το Μεγαρικό ιδίωμα του οποίου η προέλευση είναι σαφώς δωρική.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Άννα Ραμού - Χαψιάδη: Από τη Φυλετική κοινωνία στην Πολιτική- 1982

Ε. Deneyle ''Greece ίn Bronze Age'' 1964

Ι. Νίχοn "Rise of the Dorians '' 1987

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΑΜΟΥΡΗ-ΒΟΡΔΟΥ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ